“Er werd weer duchtig geschoten op het vliegveld”

Wim Jacobs is een buur van het vliegveld. Als vogelliefhebber ergert hij zich rot aan het afschieten van vogels. Jacobs vindt dat door het beheer van de luchthavengronden de vogels massaal worden aangetrokken. Hij schreef een boze brief naar de exploitant van de luchthaven. Maar hij wil zijn verhaal ook kwijt aan Gazet van Deurne.

Wim Jacobs doet zijn relaas: “In de loop van vorige week werd het zwaar overbemeste gras op het vliegveld voor de eerste keer dit jaar gemaaid. Achter de maaitractoren landden hele zwermen kraaiachtigen. Dat is ook logisch, de machines doden alles wat ze tegenkomen door het gras zo dicht mogelijk bij de grond af te maaien. Al deze kadavertjes trekken hordes vogels aan. Komt daar nog bij dat dit heel korte gras de ideale omstandigheden zijn voor vogels om voedsel te zoeken, zoals regenwormen en slakken. De volgende dagen bleven deze kaalgeschoren velden massa’s vogels aantrekken. Dit betekende een groot gevaar voor opstijgende vliegtuigen. Als enig antwoord op deze gevaarlijke situatie schoot de LEM (nvdr. luchthavenexploitatiemaatschappij Egis) continu op de vogels, met alle dierenleed en overlast voor de omwonenden tot gevolg. Deze situatie wordt veroorzaakt door het bewust inschakelen van de graslanden in de industriële veeteelt met massale mestgiften en vijf maaibeurten per jaar.”

Jacobs merkt op dat naast de landingsbaan en wegen het gras wordt geklepeld en in dikke klodden blijft liggen. Hij gaat verder :”Onder deze klodden gras blijft het koel en vochtig. Ideaal dus voor regenwormen en slakken. Het resultaat kan je door de omheiningsdraad zien: naast de landingsbaan keren tientallen vogels zorgvuldig elk hoopje gras om op zoek naar een hapje.” De kwade buur besluit: “De gebezigde praktijken stroken niet met het goede beheer van vliegvelden en het garanderen van leefbaarheid en veiligheid. Een ander beheer dat rekening houdt met onder meer leefmilieu, vogels en omwonenden dringt zich op.”