Wie maakt gebruik van ecostrook Hoogmolenbrug?

De provincie Antwerpen is volop bezig met de uitrol van een volwaardig wetenschappelijk monitoringsprogramma van de ecostrook op de Hoogmolenbrug. De ecostrook tussen Schoten en Deurne/Wijnegem is de belangrijkste verbinding in de stedelijke rand rond Antwerpen waarlangs dieren veilig het Albertkanaal kunnen oversteken.

De ecostrook is bijzonder omdat ze met een breedte van 2,65m behoorlijk smal is, in sterk verstedelijkt gebied ligt én het brugdek deelt met rijstroken voor auto’s en fietsers. Ondanks de uitdagingen spotten provinciale wildcamera’s onlangs een ree, een vos en een marter in de afgeschermde ecozone naar de brug. Om na te gaan welke dieren wel degelijk gebruik maken van de ecostrook, installeert de provincie Antwerpen verschillende monitoringsmethodes.

Meten is weten

Zo legde de provincie Antwerpen op 7 juni in het midden van de ecostrook van de Hoogmolenbrug een sporenzandbed aan. Dieren die daar overheen lopen, laten in het zandmengsel sporen achter die onderzoekers nadien kunnen bestuderen. De provincie legt ook reptielenplaten aan. Dat zijn eigenlijk afgedankte transportbanden versneden tot platen waar reptielen en andere dieren graag onder schuilen. De provincie zet daarnaast speciale vleermuisdetectoren in. Die kunnen op basis van het specifieke geluidssignaal van de vleermuis ontdekken over welke soort het precies gaat. Ook andere monitoringsmethodes zoals inktbedden zitten mogelijk nog in de pijplijn. Om alle monitoringssystemen actief op te volgen, krijgt de provincie Antwerpen hulp van studenten biologie van de Universiteit Antwerpen, vrijwilligers van Natuurpunt en GruunRant alsook de coördinatoren van het Vlaams Actieprogramma Ecologische Ontsnippering.

Monitoringssysteem voor ecostroken

“Met het monitoringsprogramma willen we nagaan hoe goed de ecostrook werkt”, vertelt provinciaal gedeputeerde Luk Lemmens (NV-A). “We kijken welke soorten in de omgeving en in de aanloopzones voorkomen en of de dieren effectief via de ecostrook het kanaal oversteken. Wanneer zou blijken dat bepaalde dieren die in de buurt zitten de ecostrook niet gebruiken, kunnen we kleine aanpassingen uitvoeren. Op die manier leren we voortdurend bij en kunnen we die kennis later ook gaan gebruiken bij andere ecoverbindingen op plaatsen waar geen ruimte is voor een volwaardig ecoduct van minimaal 40 à 50 meter breed.” Lemmens besluit: “We maken onze resultaten en onze meetmethodes ook beschikbaar voor wetenschappers die er onderzoek op willen doen, én voor andere overheden die gelijkaardige ecoverbindingen overwegen.”

Foto boven: Provinciaal gedeputeerde Luk Lemmens start met de symbolische ‘eerste schep’ de aanleg van het zandsporenbed.

Foto onder: Joke Boogaerts, studente biologie aan de U. A., installeert een wildcamera voor marterachtigen.