Uit de nieuwskeuken van Seven: de waarheid, de leugen en de mutant

Geachte lezers,

Ik heb er geen idee of jullie mij ook volgen op sociale media. ’t Zou leuk zijn ja, mochten jullie dat ook doen. Echt wel. Je kan mij vinden op het bekende virtuele boek onder “Seven Seven”. Zoek mij er gerust eens op.

Tijd voor de wekelijkse column : kennen jullie de legende van de Waarheid en de Leugen?

“Volgens een legende uit de 19e eeuw ontmoette de Waarheid en de Leugen elkaar op een dag. De Leugen zei tegen de Waarheid: “Het is een prachtige dag vandaag!” De Waarheid keek omhoog naar de hemel en zuchtte, want de dag was werkelijk prachtig. Ze brachten veel tijd samen door die dag. Uiteindelijk kwamen ze bij een waterput. De Leugen nodigde de Waarheid uit. “Kom, het water is erg lekker, laten we samen een bad nemen!” De waarheid, vertrouwde het niet helemaal, testte het water en ontdekte dat het inderdaad heel lekker was. Ze ontdeden zich van hun kledij en begonnen zich te baden. Plots vloog de Leugen uit het water, trok de kleren van de Waarheid aan en rende weg.

De woedende Waarheid kwam uit de put en holde overal heen om de Leugen te vinden om haar kleren terug te halen. De mensen, die de Waarheid naakt zagen, wendde hun blik af, met schaamte, minachting en woede. De arme Waarheid keerde terug naar de put en verdween voor altijd, zich daarin verstoppend. Zich schamend voor haar onbedekte naaktheid. Sindsdien reist de Leugen de wereld rond, verkleed als de waarheid. Weinigen valt het op, omdat de meesten onder ons geen enkele wens hebben om de naakte Waarheid te ontmoeten.” De waarheid is vaak moeilijk verteerbaar voor mensen, zeker als iets pijnlijk of gecompliceerd is, als je ermee aan de slag moet en je dat liever niet doet of het te moeilijk vindt.

De vraag is ook vaak wat is dan eigenlijk de waarheid en over wiens waarheid hebben we het dan eigenlijk? Mijn waarheid hoeft uw waarheid niet te zijn en andersom. Is de waarheid en de leugen niet afhankelijk van de beleving van een persoon? Sommige waarheden zijn gelukkig meetbaar en kunnen gestaafd worden met bewijzen. Je zou denken dat de waarheid dan onomstotelijk vastligt, maar zelfs bij dit soort waarheden zijn er soms mensen die een andere interpretatie geven aan een verhaal en het niet zo nauw nemen met de waarheid of er simpelweg niet in geïnteresseerd zijn. Hun eigen versie is dan vaak interessanter, smeuïger en/of trekt meer “bekijks”.

Liegen is meestal een manier om een eigen draai te geven aan een situatie waarbij drie vragen erg belangrijk zijn: In hoeverre ben ik gebaat bij het liegen? Hoe groot is de pakkans? Welke straf kan ik verwachten?We willen uiteraard profiteren van de leugens maar daarnaast willen we ook het beeld van onszelf in stand houden dat we fantastische mensen zijn. Hier stuit je gelijk op een moreel dilemma: we willen succes en we willen een goed mens zijn. Deze twee kunnen nogal eens botsen. Hoe meer je neigt naar succes ten koste van de wil om een goed mens te zijn, hoe vaker je gebruik zult maken van leugens. We zullen dan steeds vaker proberen om een morele middenweg te bewandelen, om onze overlevingsdrang en instinct tevreden te houden. Steeds vaker denken we dan “dit kan nog net”, we breiden uit en praten goed, de grens schuift steeds verder op. Een proces wat iedereen waarschijnlijk wel herkend.

Toch zou het goed zijn als we ons eens wat meer zouden houden aan de waarheid, te streven naar het worden van een beter mens voor onszelf en onze omgeving, onze maskers af te zetten. Een manier om de ander recht te doen en onze kinderen te leren dat leugens niet nodig zijn maar je goed bent zoals je bent. Ieder van ons kan daar iets in betekenen als je wilt. Je kunt met de mensen om je heen ook het gesprek hierover aangaan en kijken of je afspraken met elkaar kunt maken; Vraag de ander eerlijk te zijn, ook als het pijnlijk is en blijf dan met elkaar in gesprek. Sta open voor het proces, je hebt tenslotte niets te verliezen, je kunt alleen maar meer leren over jezelf. Er zijn legio gezegden en spreekwoorden over waarheden en leugens. Ik onthou enkel dat de waarheid altijd wint van de leugen.

Tot slot nog dit :

De leugen en de Mutant kwamen elkaar tegen. “Ik ga je ontkennen,” zei de Leugen. “Maakt mij niet uit.” “Jawel, het stelt de mensen gerust als ik zeg dat je niet gevaarlijk bent.” “Je liegt,” zei de Mutant. De Leugen dacht even na en zei toen: “Nee,” wat uiteraard een leugen was. Was het toeval dat de Leugen en de Mutant elkaar tegenkwamen? “Hoe kom het dat jij zo besmettelijk bent?” vroeg de Leugen. “Heb je de evolutietheorie niet op school gehad. Zeggen Darwin en Spencer je iets. Survival of the fittest?” “Nee,” zei de Leugen weer.“ En waarom lieg jij tegenwoordig overal over?” vroeg de Mutant. “Dat valt wel mee,” zei de Leugen. “Dat valt helemaal niet mee. Dat valt tegen. En ik spreek de waarheid,” zei de Mutant. De Leugen dacht na over de vraag en sprak: “Zegt Darwin je iets? De evolutietheorie? Natuurlijke selectie?” De Mutant knikte en zei: “Ja, je komt op een gegeven moment op een plek waar je alleen kunt bestaan als je verandert. Hoe is dat bij jou gegaan?” “Je vraagt me nu niet te liegen… Maar goed. Vroeger bestond ik alleen bij kunstenaars. Maar ik kwam terecht bij politici en in dubbellevens. Al tijden geleden, hoor. En ik veranderde. Familie van mij, de oude Leugen, begon te regeren, en weer veranderde ik en kwam terecht bij bijna alle grote presidenten van de wereld.”“Een mooi verhaal,” zei de Mutant. “Het is de waarheid, en toch een leugen,” zei de Leugen, “dat zijn overigens de mooiste leugens.” “Jij hebt nog een vijand. De Waarheid. Ik heb niks,” zei de Mutant, “ik moet op zoek naar luchtwegen, longen, hartspieren, reukorganen, ik laat me dragen op adem. Waarom? Om niks.” “Dat is inderdaad een verschil,” zei de Leugen, “jij bent volkomen zinloos, ik doe de mensen nog een plezier.” “Hoe doe jij de mensen een plezier?” “De mensen houden van Leugens. Als je verliest en je liegt dat je hebt gewonnen, dan is dat fijn voor hen die verdriet hadden om je verlies.” “Lieg je dat nou?” “Dat maakt niet uit. Wij van de familie Leugen zijn zo veranderd dat er nauwelijks meer verschil bestaat tussen waar of niet waar.”“Dit lieg je,” zei de Mutant. De Mutant en de Leugen bleven even stil.“Wij lijken op elkaar,” zei de Mutant toen. “Niet waar,” zei de Leugen. “We maken mensen kapot,” zei de Mutant.

Ik onthou enkel dat de waarheid altijd wint van de leugen.

Graag tot meer lees volgende week.

Groeten, Seven.