“Waarom mag Deurne zijn oorlogsslachtoffers niet eren?”

Vandaag is het op de dag af 77 jaar geleden dat Deurnese politieagenten werden gedeporteerd naar Duitse strafkampen. De herdenkingsplechtigheid kan echter niet doorgaan.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog trad het gros van het Deurnese politiekorps in het verzet. In de nacht van 14 januari 1944 werd het hele korps van zijn bed gelicht. 43 agenten werden gedeporteerd naar de strafkampen Buchenwald of Gross-Rosen. Slechts 8 kwamen levend terug. Enkele jaren terug is er op het Wim Saerensplein voor deze agenten en de toenmalige burgemeester een herinneringsmonument opgericht. Daar had dan een herdenkingsceremonie plaats. De ceremonie is dit jaar afgelast en dat is niet naar de zin van Ronald De Weger, voorzitter van harmonie ‘Ontwaking’.

De Weger vertelt waarom: “Dit jaar zou de herdenking zonder publiek zijn en enkel gebeuren in aanwezigheid van Frank Geudens, voorzitter van de ‘Vriendenkring van het vredesmonument’ en districtsraadvoorzitter, en Tjerk Sekeris, districtsburgemeester. Twee fakkellopers zouden door Deurne lopen en op de diverse adressen die een rol speelden in deze zaak een gedenkkaars aansteken.  Bij aankomst aan het monument zouden ze de laatste kaars aansteken. Dan zouden twee klaroenblazers van harmonie Ontwaking aan de overkant van de straat de Last Post blazen.” De Weger besluit boos: “Mijn klaroenblazers mogen niet blazen terwijl in Ieper aan de Menenpoort elke avond de Last Post wordt gespeeld. Waarom mag Deurne zijn oorlogsslachtoffers niet eren en Ieper wel?”

(Foto: archief)