Select Page

Uit de nieuwskeuken van Seven: stiltestoel

Uit de nieuwskeuken van Seven: stiltestoel

Beste lezers,

 

Ik herinner mij nog hoe we vroeger wekelijks een ‘verplicht’ bezoekje hadden bij de pastoor. In de biechtstoel op onze knieën, gordijntje dichtgetrokken, liegend over alles wat we mispeuterd hadden.

Stoelen… een stiltestoel? Is dat het tegenovergestelde van een praatstoel?

Ja, zoiets. Hij is uitgevonden door kappersfirma Cosmo en voorziet blijkbaar in een behoefte. Sommige knipklanten voelen zich opgelaten als ze een kwartier lang dat gekwebbel van de kapster of kapper aan moeten horen en kiezen het liefst voor 15 minuten absolute stilte. Alles beter dan te moeten luisteren naar de prietpraat van de kapper/ster..

In zo’n geval pleeg je even een telefoontje naar kapper Cosmo met de vraag: “Is morgenochtend om half elf de stiltestoel nog vrij?”

Toch zal de kapper u nog enkele vragen moeten stellen, ondanks het feit dat u in de stiltestoel zit, daar ontkomt u niet aan:

“Wilt u koffie?”

“Hoe had u uw haar gehad willen hebben?”

Met dat laatste zinnetje heb ik altijd moeite. “Doe er maar een stukje af” zeg ik dan, hoewel dit zinnetje compleet overbodig is. Want een stukje erbíj knippen schijnt technisch erg lastig te zijn.

En na afloop volgt er, ondanks de stiltestoel, toch nog één vraag, met de spiegel in de aanslag: “Is het zo naar uw zin?”

Dat is het verhaal van de stiltestoel.

Geen irritaties meer door onbenullige onderwerpen, zoals het weer, de drukte in de stad, het voetbal en aanstaande vakantiebestemmingen.

Een knipbeurt van pakweg 15 minuten kan in volle stilte worden afgewerkt.

Het slachtoffer in de stiltestoel kan een kwartiertje mediteren, daarvoor hoeft hij of zij niet meer naar de meditatie-goeroe. Dat scheelt ook weer eurootjes.

Bij veel interesse kan een complete ruimte ingericht worden met stiltestoelen. Een soort stiltecoupé dus. Het grote voordeel is dat je ook geen last hebt van het gekwebbel uit naburige stoelen.

Nog een bijkomend voordeel voor Cosmo.

Stel dat één van de kapsters op een kwade dag last heeft van een hardnekkige verkoudheid, compleet met stemverlies. Dan wordt zij die dag gekoppeld aan de stiltestoel. Ze hoeft de knipklanten dan toch niet te entertainen. Ze hoeft alleen maar te knippen.

Aan de andere kant zijn er juist ook klanten die het gesprekje met de kapster gebruiken om hun ziel en zaligheid op tafel te leggen. Die al hun grotere en kleinere problemen op het bordje leggen van de knippende dame.

In die gevallen fungeert de kapster als een soort maatschappelijk werkster, als een soort psychiater met een kappersstoel in plaats van de gebruikelijke divan. Helaas wordt zij slechts betaald voor haar knipwerk en niet voor haar psychische hulp.

De klant is dubbel geholpen.

Hij/zij is geknipt en de problemen zijn besproken met een kenner. En dat alles tegen een zeer redelijk tarief. Heeft u wel eens opgezocht hoeveel het uurloon van een praktiserend psychiater bedraagt, ervan uitgaande dat ziekteverzekering deze kosten niet vergoedt?

Als je het zo bekijkt kan er bij bezoek aan de stiltestoel gemakkelijk een paar eurootjes van de knipprijs af. De kapster behoeft in dat kwartiertje namelijk geen maatschappelijk werk te leveren.

Een vraag die spontaan bij me opkomt: stel dat je er tijdens de knipbeurt spijt van krijgt dat je de stiltestoel besteld hebt, mag je dan alsnog een gesprek beginnen met de kapster?

Stelt u zich de volgende situatie voor:

Een jongeman heeft de stiltestoel besteld en hij wordt geknipt door een jonge, bloedmooie stagiaire van de kappersschool.

Wat een mooie verschijning!

De jongeman heeft spijt als haren op z’n hoofd (leuke kappersterm) dat hij zich heeft verbonden aan het “spreekcelibaat”.

Mag hij éénzijdig deze overeenkomst schenden?

Het was tenslotte maar een mondelinge afspraak, hij heeft niets ondertekend of zo. Dan moet het toch mogelijk zijn om het spreekverbod te schenden, via het maken van enkele complimentjes en de uiteindelijke vraag stellen waar menige mooie romance ooit mee begonnen is: “Heb je vanavond iets te doen?”

(Het woord “spreekcelibaat” maakt een serieuze kans om gekozen te worden tot het woord van het jaar 2022)

Een kale meneer hoeft zich dan weer geen zorgen te maken over deze moeilijke keuze: praatstoel of stiltestoel. Kale mensen houden veel geld over.

De besparing (volgens mijn eigen berekening) bedraagt zo’n € 23,50 per vijf weken en de prijs van een stuk of vier flessen shampoo per jaar.

Wat waren eigenlijk de voorlopers van de stiltestoel in de kapsalon?

–             de stiltecoupé in de trein, waar helaas niet iedereen zich aan houdt

– stiltegebieden in de natuur, om de dieren niet te verontrusten

– bibliotheken

– claxonverbod in de buurt van ziekenhuizen

– vuurwerkverbod bij ziekenhuizen en bejaardenoorden

– fluisterbootjes in natuurgebieden, met weinig of geen motorgeluid

Volgende week ben ik weer aan de beurt aan de beurt voor de kapper.

Wat zal ik doen? Vooraf een gespreksonderwerp bedenken? Als je niks te vertellen hebt, sta je met je mond vol tanden. Of gewoon de kapper aan het woord laten? Of voor de allereerste keer gebruik maken van de stiltestoel?

Ik ben er nog niet uit.

Graag tot meer lees volgende week.

Groeten, Seven.

About The Author

mm

Wilfried Defillet schrijft al jaren als freelance-journalist en was o.a. correspondent van GvA voor het district Deurne. Hij werkt mee aan buurtbladen zoals 't Vliegerke en Borgerblad

Leave a reply

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *