Uit de nieuwskeuken van Seven: Vaderdag

Beste lezers,

Morgen zondag is het vaderdag. Voor velen (de al wat ouderen onder ons) is de tijd al lang voorbij dat je als papa verrast wordt door je kinderen met ontbijt op bed en een zelfgemaakte tekening…

Ik had deze week een fictief gesprek met een papa waarvan zijn omgeving hem verweet onder een soort steen te leven, of wat aardiger gezegd ‘in een hunebed’ (erg fraaie landschapselementen trouwens). ’s Avonds zie ik hem zitten voor de TV bij wat schuimend gerstenat, soms zie ik hem ook de krant lezen en af en toe eens door het raam loeren of de postbode er nog niet is. Hij weet het wel dat de post er standaard 3 dagen over doet om iets te bezorgen, maar toch lees ik ongeduld in zijn ogen. Een tablet bezit hij niet en gegamed heeft hij nog nooit. Ik doe een poging om op zoek te gaan naar  ingrediënten om het fenomeen ‘vaderdag’ puur en alleen voor hem te benoemen.

Het is zondag vaderdag en geen moederdag, dus ligt mijn aandacht deze keer even bij de mannen. Sorry dames.

Omdat ik zelf ook wel weet dat ik soms onder een steen leef speurde ik vanmorgen op internet en vond ik een modern hunebed!  Ik zag me er zelf al in wegdromen bij de gedachte dat vaderdag gewoon de vriendelijke benaming is voor een ‘echte mannendag’, een dag waarop je als man eens heerlijk verwend wordt . Zo een dag waarbij je in de ochtend méér dan anders verwachtingen hebt. Akkoord, het idee triggert, al weet je bij jezelf dat je eigenlijk niet uitkijkt naar  gadgets en apparaten die je graag zou willen hebben (maar waarvan je in je achterhoofd wel weet dat je het misschien beter niet kan zeggen… in ieder geval niet nodig hebt).

Terugkerend naar mijn hunebed kan ik natuurlijk een relaas gaan houden over  hoe iedere vader de dag graag ingekleurd ziet. Terwijl ik verder dwaal op de digitale weg op zoek naar informatie stuit ik op een artikel waarin een Nederlandse columniste het volgende schrijft : “ als je wat inventief bent als echtgenote geef je een geschenk een dag of een week vroeger -én nog méér gesmaakt- een week later.” Dat laatste doe je dan best met een knipoog.

En toen snapte ik de essentie van vaderdag. Het gaat niet om gadgets, apparatuur of frutsels. Het grootste cadeau wat je vader kan geven is hem aandacht geven en te tonen (of te doen alsof) dat je zelf er blijer van geworden bent. In haar column beschrijft de columniste ook hoe ze  een papa lekker die dag voor dag en dauw laat opstaan terwijl hij met hoge verwachtingen al uitkijkt naar zijn geschenkje. Laat hem gewoon voor één dag de held zijn.

Ik herlees mijn ochtendvruchtjes waarin ik het zelden heb over helden. Was ik er zelf één dan liefst één gemaakt uit dun papier met in mijn blazoen een Franse quote. “Il y a des instants magiques qui passent inaperçus et puis, tout à coup, la main du destin change notre univers.” Morgen is het de dag van vader. Leve de helden, vive lés heros.

Graag tot meer lees volgende week.

Groeten,

Seven.