Select Page

75 jaar geleden werd het politiekorps van Deurne zwaar aangeslagen

75 jaar geleden werd het politiekorps van Deurne zwaar aangeslagen

Vandaag is het op de dag af 75 jaar geleden dat in Deurne een van de bloedigste pagina’s werd geschreven: de deportatie van een groot deel van het politiekorps.

Deze namiddag werd aan het vredesmonument op het Wim Saerensplein eer betoond aan de 43 agenten die in de nacht van 14 op 15 januari 1944 naar Duitse strafkampen werden gedeporteerd. Ook toenmalige burgemeester Alfons Schneider onderging hetzelfde lot. Slechts 8 agenten overleefden deze nachtmerrie. Voorzitter van de districtsraad Frank Geudens (sp.a) verduidelijkte de symboliek van het monument. Hij bracht eer aan de politie en riep de jongeren op om het belang van vrede steeds weer voorop te stellen. Districtsburgemeester Tjerk Sekeris (N-VA) ging terug in de tijd: “Het leed van toen is met geen pen te beschrijven. 43 agenten en ook nog een aantal burgers werden weggevoerd. De families waren toen groter en bleven in elkaars buurt wonen. We kunnen schatten dat toen 1/3 van de Deurnese bevolking hierdoor is geraakt.” Daarna zetten leerlingen een kaarsje bij elke zuil en speelde een doedelzakspeler in een kring van jongeren en politieagenten een ingetogen Amazing Grace. Onder de aanwezigen was ook Hugo Mertens, zoon van de weggevoerde agent Guillaume Mertens. Hij heeft zijn vader nooit gekend.

Agenten gaan in het verzet

75 jaar geleden stond de wereld in brand. De Tweede Wereldoorlog woedde volop in al zijn brutaliteit. België was door Nazi- Duitsland bezet. Niet iedereen legde zich daarbij neer. In Deurne trad het gros van het politiekorps in het verzet. De agenten waren betrokken bij het leveren van wapens aan de Witte Brigade voor vergeldingsdaden, het aanschaffen van springstoffen voor sabotageacties en het aanleggen van wapenopslagplaatsen. Ook zorgden de agenten voor schuilplaatsen voor joden of Engelse piloten die een noodlanding moesten maken. En tijdens de werkuren waren ze in staat om onopvallend de vijandelijke troepenbeweging te volgen. De info werd per radio overgemaakt aan Londen. Dan gebeurde het ergste: in de nacht van 14 op 15 januari 1944 werd het hele Deurnese politiekorps van zijn bed gelicht. 43 agenten werden gedeporteerd naar de strafkampen Buchenwald of Gross-Rosen. Slechts 8 kwamen levend terug.

Een monument van hoop

Het Vredesmonument werd vorig jaar onthuld. Het bestaat uit granieten zuilen die elk een naam dragen van een niet-teruggekeerde agent. De namen van de overlevenden staan op granieten zitbanken. Centraal staat ‘de kamer’, een omgekeerde piramide met de afbeeldingen van de agenten. In het spiegelglas zie je ook jezelf als doordenker dat ook jij er tussen had kunnen staan. Het regenwater dat midden de piramide bij regen neerwaarts sijpelt, symboliseert het leven dat verder gaat. De led-verlichting ’s avonds betekent dat er steeds licht is in de duisternis.

Frank Geudens en Tjerk Sekeris houden een toespraak.

Politeagenten en schooljongeren vormden een kring.

Politieagenten brachten eer aan hun gesneuvelde collega’s.

Hugo Mertens, zoon van de gesneuvelde agent Guillaume Mertens.

About The Author

mm

Wilfried Defillet schrijft al jaren als freelance-journalist en was o.a. correspondent van GvA voor het district Deurne. Hij werkt mee aan buurtbladen zoals 't Vliegerke en Borgerblad

Leave a reply

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *