Uit de nieuwskeuken van Seven: paasklokken

Beste lezers,

De dauw van afgelopen nacht heeft de paasklokken een nat jasje bezorgd. Rome klinkt plots heel dichtbij.

Tussen de nevelslierten door tekent het silhouet van de sobere dorpskerk zich af. Het doek op het altaar koestert teder de vaas met geurende paasbloemen. In de stilte van de ochtend wast ergens iemand waarschijnlijk zijn handen in onschuld, terwijl ik inspiratie zoek en de pastoor de passende miswijn.

Terwijl boer Bavo ‘nog maar eens’ de katjes in het donker knijpt denk ik terug aan hoe mijn ouders gepatenteerde leugenaars bleken te zijn, en ik in mijn kinderlijke onschuld jaren ben blijven geloven in de Kerstman, Sinterklaas en de Paasklokken.

Jaarlijks wederkerende momenten van kinderlijke blijheid flitsen door mijn gemoed.

Morgen zullen veel gezinnen diezelfde kinderlijke euforie lezen in de ogen van kleine meisjes met blonde lokken of jongens met een guitige lach.

Dat  maakt de leugen de moeite waard.

Ook al maakt tegenwoordig (bij sommigen) Pasen als kerkelijke feestdag niet zoveel indruk meer is het heerlijk eieren zoekende kinderen te zien terugkomen met gevulde mandjes.

Het geloven in iets is belangrijk.

In een geluksmonoloog met mezelf wemelen mijn  gedachten over het aroma van de koffie heen.

Over de dag dat de ware liefde, als een soort lente waarbij de natuur ontwaakt mijn leven is binnengewandeld. Zo een dag waarop de bloesems de boomgaard extra kleuren en pasgeboren lammetjes strompelend de weide verkennen.

In mijn hart leeft een stad van onuitwisbare herinneringen, van een brandende kaars in de kapel en vinger getekend hartje in het zand.

Van jouw lach en zacht buikje, plaagstootjes van ware liefde.

Hier huist de adem van ware liefde.

Geloven in iets, of het nu om paasklokken of ware liefde gaat.

Letters breken langzaam door mijn gedachten heen.

Op een omgeploegde akker van het begraven verleden zijn wij twee solitaire bomen met verbindende wortels vol liefde geworden.

Overvliegende paasklokken gevuld met illusie voor kinderharten maken een gelukssalto. Wij geloven in elkaar, de kinderen doen dat met de paashaas.

Morgen is het Pasen, morgen …

Ik laat mijn pen rusten, zal morgen een dagje ouder zijn maar onze verbindende ware liefde blijft voor altijd fris en jong.

Vrolijk Paasfeest voor iedereen.

Graag tot meer lees volgende week.

Groeten, Seven.