Een nieuwe vlag voor verdraagzaamheid

Deurnenaar Leo De Clercq heeft een nieuwe vlag ontworpen: de tolerantievlag. Het moet een vlag worden die verdraagzaamheid promoot.

Toen Leo De Clercq, een leraar van het stedelijk onderwijs, hoorde dat de jongerenafdeling van N-VA Deurne voorstelde om de regenboogvlag permanent aan het districtshuis uit te hangen om intolerantie aan te klagen en verdraagzaamheid te promoten, kreeg hij een beter idee. Hij zette zich aan het werk en ontwierp een nieuwe vlag. Leo De Clercq legt uit waarom: “Enerzijds vrees ik dat de regenboogvlag teveel polarisatie oproept. De homo-emancipatorische bewegingen zijn te militant waardoor ze een aantal mensen afschrikken. Anderzijds is er ook veel onverdraagzaamheid tegen andere groepen zoals vrouwen of mensen van kleur.”

De Clercq heeft dan een nieuwe vlag ontworpen: “Ik opteer voor een witte achtergrond, zoals bij de Olympische vlag, want die kleur staat voor vrede en eenheid. Daarop komen 12 cirkels van verschillende kleuren. Het getal 12 symboliseert het aantal maanden van het jaar, want verdraagzaamheid moet het hele jaar om gebeuren. De cirkels hebben de kleuren van de regenboogvlag aangevuld met rose, wit, zwart, bruin,… die de rassen vertegenwoordigen. De verhouding van de vlag is 1:2, zoals de meeste nationale vlaggen.”

Districtsbestuur vindt nieuwe vlag een goed idee

De volgorde van de kleuren zou De Clercq lukraak willen bepalen. Al beseft hij ook dat dit voor discussie kan zorgen. Daarom heeft hij al enkele richtlijnen bedacht: “Wit zou ik niet bovenaan plaatsen om het ‘white supremacy’ gevoelen tegen te gaan. Idem voor zwart en bruin, en wit en zwart zou ik niet naast elkaar zetten.” Het voorstel van de tolerantievlag werd al voorgelegd aan het districtsbestuur die het een interessante piste vindt en er verder mee aan de slag wil gaan. De Clerq hoopt dat hij de vlag aan de verschillende provinciegouverneurs kan schenken. Hij droomt dat de vlag dan haar weg vinden naar de verschillende gemeenten. En waarom niet naar scholen en bedrijven. De Clercq: “En als de vlag bij ons ingang zou hebben gevonden, kunnen we ze cadeau doen aan de ambassades in Brussel van de landen waar mensenrechten een probleem is. Denk maar aan Polen, Hongarije, Pakistan, Rusland, Rwanda, Letland, Guatemala, Tsjetsjenië,…”

Leo De Clerq besluit: “Met deze vlag wordt Antwerpen op de wereldkaart gezet.” Dan mijmert hij: “Door tolerantie vrij te maken van seksuele geaardheid, krijgen wij een vlag waarachter iedereen zich kan scharen. Een vlag die haar oorsprong heeft gevonden in een stad met een grote mix aan mensen van alle rassen, stand, afkomst, geaardheid,…”