Uit de nieuwskeuken van Seven: over kluiveduikers, geitebreiers, mierenneukers,…

Beste lezers,

Afgelopen week leek het of ik was begonnen aan een vervroegde lenteschoonmaak. En dat kan al eens leiden tot verrassende ontdekkingen. In een laatje, ergens helemaal onderin lag een zwart boekje met de titel “Bargoens woordenboek”. Gedateerd: 1973.

Waarom zou ik dit boekwerkje ooit hebben aangeschaft? Ik heb er geen idee van maar wat ik wel weet is dat  Bargoens synoniem is met straattaal. De layout van het boekje is uiterst simpel: er staan géén plaatjes in het boek ter verduidelijking van de tekst. Toegegeven, in het boekje staan ook woorden die totaal niet geschikt zijn voor publicatie. Ik moet een beetje op mijn reputatie als columnist letten.

Enkele voorbeelden (voor publicatie vatbaar) :

“Tippelen” – een soort tijdverdrijf van een publieke vrouw in afwachting van klantjes

“Noppes” – niet erg veel

“Die kerel heeft kapsones” – je zou het een opschepper kunnen noemen

“Kluiveduiker of geitebreier of lapswans of sijsjeslijmer of zakkenwasser” – allemaal scheldwoorden voor een suf persoon, kiest u maar

“Mierenneuker” – een scheldwoord voor iemand die op alle slakjes zout legt

“Zwijntjesjager” – fietsendief

“Logeren” – in de gevangenis vertoeven (met gratis kost en inwoning)

“Hij heeft een tuin op z’n buik” – niet zo’n fraaie bewoording voor: hij ligt op het kerkhof

“Regenjas” – condoom

“De lamp hangt scheef, aan de gallemieze liggen” – uitdrukkingen voor armoede

“Een benenpakhuis” – een mager persoon

“Op karwei gaan” – een inbraak plegen

“Hij zit in de nachtploeg” – ongeveer hetzelfde, maar dan in het duister

“Piano spelen” – een kleine diefstal plegen, bijvoorbeeld een greep uit de kassa.

Ik nip aan een tweede tas koffie en vraag me af of jullie nog het zinnetje KRIJG TOCH ALLEMAAL DE KLERE kennen? Deze regel werd gezongen door Danny de Munck in de rol van Ciske de Rat in de gelijknamige film.

Wat het niet is: een opschrift van een kledingcontainer van het Nederlandse Leger des Heils.

Wat het wel is: klere is een verbastering van kolere en dat betekent cholera, een niet zo prettige aandoening.

Overigens kent u het woord POTLOODVENTER?

Wat het niet is: een huis-aan-huis-verkoper die leurt met potloden, pennen, gummetjes en blocnootjes.

Wat het wel is: een soort Manneke Pis, maar dan in levende lijve. (Let wel: Manneke Pis staat niet alleen in Brussel, vergeet het maar. In diverse andere Vlaamse steden hebben ze een Manneke Pis en ze beweren allemaal dat ze de enige echte bezitten. Er is zelfs een Janneke Pis in verschillende Vlaamse steden, onder andere ook in het dorpje Zandvliet vlak aan de Nederlandse grens.) Anno 2021 zijn woordenboeken (toch de gedrukte exemplaren) bijna volledig verdwenen uit onze huiskamers, net zoals teletext. Eigenlijk vond ik teletext best leuk ook al omdat je er de meest bizarre nieuwsfeiten kon vinden. Ik herinner mij nog levendig een bericht ( ik denk ergens in 2018) :Op alle vliegvelden van India werd aan het douanepersoneel en politie  verboden om te glimlachen naar vliegtuigpassagiers. De gedachte die hier achter zat was dat het controleren van toeristen en andere passagiers moeilijker gaat als er eerst een vriendschappelijke band is geschapen via het uitwisselen van een simpele glimlach. Te familiair. Ze moeten chagrijniger gaan kijken. Toch in elk geval bozer. Toch op z’n minst neutraler. Passagiers moeten afgeschrikt worden. Dan was de kans groter dat drugstoeristen, smokkelaars en andere wetsovertreders op heterdaad betrapt zullen worden. Met een glimlach bereik je niks. Enfin, dat was en is dus de conclusie.

Ik geloof dat je met een glimlach veel bereikt, zelfs als je -wat doelloos met een Bargoens woordenboek in de hand- door quasi verlaten straten dwaalt.

Graag tot meer lees volgende week.

Groeten, Seven.