Select Page

Uit de nieuwskeuken van Seven: Herfst

Uit de nieuwskeuken van Seven: Herfst

Beste lezers,

Brr, dat is wennen. Na een prachtige nazomer waar geen eind aan leek te komen moeten we er aan geloven. Het is echt herfst al leek het er even op dat we het over zouden slaan. De blaadjes vinden met grote getale hun weg naar de aarde en worden bedekt met glinsterende druppels want ook de regen blijft maar miezeren. Erg leuk is het allemaal niet en dus zitten mijn muze en ik  popelend te wachten op een droge dag zodat wij bladeren kunnen gaan verzamelen. Nadien geparkeerd voor de kachel luisteren naar het lied – ‘rain in May’ met de tekst -feeling down when the autumn has come, stormy days and the leafs keep on falling-. We wonen in een land met seizoenen en ik zou niet anders willen maar toch is het wennen. De kachel brandt en wij waarderen de vrolijke vlammen die een aangename warmte verspreiden. Met een drankje en een boek installeren we ons in de gemakkelijke driezit die gezellig voor de kachel staat geparkeerd. Elkaar tegen het lijf schurend keuvelen we lekker over de kou en de nattigheid buiten en wentelen we ons in liefdeswarmte. Het binnenleven went snel vooral als je genoeg aan elkaar. Het is herfst.

De geur van wol en flanel viert hoogtij en buiten -in het straatbeeld- krioelt het van truien en jassen waarbij de meest populaire van alle jassen, de donkerblauwe wollen peacoat (zoals zeelui die nog altijd dragen) paradeert , ruikend naar cederhout, lammeren en een vleugje cologne. Pompoenen overspoelen stilaan de markten,  er wordt mee gekookt en men maakt er taarten van. De geur die hierbij hoort is de laatste “frisse” geur van het jaar, en we genieten van de zoete overmaat en het onschuldig optimisme van de vrucht. Aan de koffie op deze zaterdagmorgen denk ik aan geroosterde kastanjes. Eigenlijk mis ik wel de geurige rook van kastanjeverkopers, zoals je die vindt in bijvoorbeeld Lissabon in onze stad. Niet de stad waar ik ben opgegroeid maar zeker de stad die ons land verpersoonlijkt voor mij. De rijke geschiedenis, prachtig bewaard gebleven in de geplaveide straatjes, steegjes en  statige huizen; het karakter van tolerantie, gelijkheid en vrijheid van meningsuiting; het sombere weer dat mensen de vele kroegen en cafés indrijft om te schuilen en te praten over…. het weer; de mensen, rap van de tong gesneden, misschien zelfs wat bot, maar meestal, zoals we zeggen, met het hart op de juiste plaats. Zo liep ik deze week nog door een donker steegje waarin waterplassen neonlicht weerspiegelde. De kilte van de dag trok mij naar binnen in een rokerige stampvolle jazzkroeg. Geur van alcohol en sigaretten en een band die de pannen van het dak speelt. Mensen aan tafeltjes genieten zichtbaar terwijl de muziek snaren in mij raakten waarvan ik niet wist dat ik ze had. Ik liet mij meevoeren in een onbekende wereld waarin het hypnotiserende ritme me op sleeptouw nam naar vervlogen tijden. Ondergedompeld in dit bad van gevoelens wandel ik langsheen een pad van ware liefde, een universum van sterren en manen waar de nacht verdwijnt in een nieuwe morgen.

Nog koffie?, vraagt mijn muze. Graag, zeg ik terwijl ik hoor hoe buiten de piepende metalen wielen van een tram zijn vage geur van ijzer afgeeft aan de herfstige ochtend. Nog even en wij gaan samen met als achtergrond de natte, aardse paddenstoel-achtige geur en het spoor van natte bladeren kuieren in het park. We laten ons één worden met de wind en vermengen ons de de herkenbare geur van de natte bestrating. Terwijl op het marktplein tentjes een poging doen om de hongerige voorbijgangers te lokken met van die warme, licht vanille-achtige, bepoedersuikerde poffertjes  die ongetwijfeld koude en natte zielen kunnen behagen, denken wij maar aan één ding : straks samen vrolijke vlammen tellen en samen in de geur van wol en flanel een glaasje wijn nuttigen wegdromend bij ons liefdesgeluk, vol van herfst.

Graag tot meer lees volgende week.

Groeten,

Seven.

About The Author

mm

Wilfried Defillet schrijft al jaren als freelance-journalist en was o.a. correspondent van GvA voor het district Deurne. Hij werkt mee aan buurtbladen zoals 't Vliegerke en Borgerblad

Leave a reply

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *