Select Page

Uit de nieuwskeuken van Seven: Sint Valentijn

Uit de nieuwskeuken van Seven: Sint Valentijn

Beste lezers,

’t Is al 1 februari. Toen ik deze week in de stad kuierde viel het mij echt pas op hoe de hele commerciële maatschappij zich voorbereidt op Valentijnsdag. Scholen komen spontaan met roosjes acties, in boekhandels barst het van de roze gekleurde kaarten overgoten met hartjes en liefdesverklaringen. In elke winkel kan je makkelijk terecht voor een reep chocolade in een leuke wikkel of een knuffelbeer met een hartje waar ‘I love you’ in zilveren letters op geborduurd staat. Anno 2020  kun je niet meer om Valentijnsdag heen. Of je deze dag nu benut om je vriend of vriendin een keertje extra te verwennen of je de dag spendeert met een reep chocolade, pyjama broek, dikke trui en liters thee voor de televisie, het maakt niet uit. Valentijnsdag komt eraan en de winkels spelen hier altijd perfect op in. Op sociale media veranderen plots mensen hun status in ‘in relatie’. Misschien zijn er meer die het horen, maar ik krijg thuis regelmatig de opmerking dat het een commerciële onzin dag is. En ja, ik kan het niet helemaal ontkennen, commercieel is het zeker en de cijfers liegen er zeker niet om. Maar waar komt Valentijnsdag precies vandaan?

 Ik raadpleeg mijn favoriete dokter -mijnheer Google- om één en ander uit te zoeken, want in mijn beleving zou het vast en zeker naar een of andere heilige zijn vernoemd. En inderdaad, Sint Valentijn is naamgever van deze dag. Om een lang verhaal over deze persoon kort te maken, de legende leert dat hij de toenmalige keizer probeerde te overtuigen dat de liefde zwaarder moest wegen dan de geldende wetten. Hiervoor is de beste man gemarteld en onthoofd. Niet bepaald een leuk Valentijns cadeau. Er doen overigens meerdere verhalen de ronde, alleen zijn lot is overal identiek.

Een andere verklaring stelt dat een oud Romeins vruchtbaarheidsfeest, de Lupercalia, ter ere van de beschermgodin van het Huwelijk, waar ongehuwde vrouwen in een kom werden gegooid en de mannen om de beurt een naam mochten trekken de voorloper is van Valentijnsdag. Tot zover de romantiek. Leuk detail is dat er nog een Romeinse versie van het verhaal is. Hierin rennen volkomen naakte mannen door de straten van Rome en gebruikten ze riemen om mee uit te halen naar vrouwen. Hierdoor werden vrouwen direct zwanger, althans toen dan natuurlijk, want gelukkig gaat dat tegenwoordig iets vriendelijker.

Gelukkig hadden we Sint Valentijn dus, die op 14 februari het leven liet en de Rooms Katholieke kerk die bovenstaande heidense festiviteiten verbood en verving voor St. Valentijnsdag. Vanaf die dag werd het een feestdag waarop iedereen mocht zeggen van wie hij of zij hield en elkaar een cadeautje mocht geven, iets wat overigens in die tijd vrij ongewoon was. Waar gebeurd? Ik weet het niet, maar dit is het verhaal zoals door de Engelse migranten is meegenomen naar de Verenigde Staten. Een verhaal waarin men kans zag om geld te verdienen. Vanuit de Verenigde Staten, waar het een hele ‘happening’ is, is het overgewaaid naar onder andere ons kikkerlandje. Twee weken lang wordt de consument erop attent gemaakt dat hij of zij toch echt zijn geliefde moet verrassen op deze speciale dag. Bloemen, een hangertje, liever nog een ring van de juwelier, etentje, hotelsuite, en nog vele andere bol.com cadeaus. De winkeliers maken hier gretig gebruik van. Ik kan ze eigenlijk geen ongelijk geven en die context vind ik het dus geen onzin.

Ik weet nog wel van vroeger op school, ook daar was het een issue. Wie was er stiekem op je verliefd en was diegene waarop ik in het geheim verliefd was ook op mij of werd ik toch teleurgesteld en werd mijn liefde niet beantwoord. Kreeg je een kaart, een roosje of een briefje dan was het een geslaagde dag. En had je meerdere aanbidders(sters) , dan kon je er goede sier mee maken.

Natuurlijk is Valentijnsdag in één adem te noemen met commercie, net als Sinterklaas en Kerstmis maar ik ben niet zo principieel. Stiekem wacht ik toch, net als vele anderen, in spanning af of ik weer iets leuks en liefs krijg. Ik hoop natuurlijk niet dat ik in een kom gegooid word of dat er iemand in zijn blote billen met een riem achter mij aan komt hollen, maar een mooie wandeling met mijn muze aan zee is voor mij al genoeg. Ongetwijfeld zal er bij anderen een bos witte rozen zijn , een avondje uit eten of een heerlijk fabelachtig en zelfgemaakt 5-gangen diner om ook hun innerlijke mens te verwittigen van de liefde of weer iets totaal onvoorspelbaars maar  zeer welkom. Als ik maar iets krijg, zegt het kleine kind in mij, niet uit hebberigheid, maar gewoon omdat het Valentijnsdag is. Alé ‘iets’, eigenlijk vieren mijn muze en ik alle dagen Valentijn, met de ups &downs van het leven, de kleine dingen en lieve zinnetjes. Dit jaar ga ik voor een lieflijke wandeling aan zee.

Graag tot meer lees volgende week.

Genegen groet,

Seven.

About The Author

mm

Wilfried Defillet schrijft al jaren als freelance-journalist en was o.a. correspondent van GvA voor het district Deurne. Hij werkt mee aan buurtbladen zoals 't Vliegerke en Borgerblad

Leave a reply

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *